அரிய நிகழ்வு அறிய...! இது கதையல்ல...நிஜம்.

                      

                                         கவிஞர் நா.முத்துநிலவன் அவர்களின் மூன்று நூல்கள் வெளியீட்டு விழாவில் கலந்து கொள்வதற்காக மூன்று பேர் புறப்பட்டோம்.

                                         முதலாமவர் முனைவர்.பா.மதிவாணன், பாரதிதாசன் பல்கலைக்கழகத்தின் தமிழ்த் துறைத் தலைவர் அவர்கள்...காட்சிக்கு எளிமை... கருத்துக்கு இனிமை...பேச்சில் தமிழின்  வலிமை... பேசியவரின் பேச்சைக் கேட்டுக் கொண்டே...

                                          இரண்டாமவர்  நண்பர் திரு.ஜோசப் விஜு,  திருச்சிராப்பள்ளி,  ஆர். சி.மேனிலைப்பள்ளியின் ஆங்கில ஆசிரியர்
ஊமைக்கனவுகளால் வலைச்சரத்தினரை மனம் கொண்ட புரத்தால் கொள்ளை கொண்டவருடன், கள்ளமில்லா உள்ளம்கவர் பேச்சைக் கேட்டுக் கொண்டே ...

                                          மூன்றாமவராகத் திருச்சிராப்பள்ளி, ஆர்.சி. மேனிலைப்பள்ளியின் தமிழ் ஆசிரியராகிய  நான், மூவரும் புதுகை நகர்மன்றம் அடைந்தோம்.

                                                               ***************

          அரங்கத்தில் அலைமோதிய கூட்டம்...புதுகை வரலாற்றில் ‘ நூல் வெளியீட்டு விழா இதுவரை  இப்படி நடந்திருக்காது’  என்கிற வரலாற்றுச் சாதனையை நிகழ்த்தி...கவிஞரின் மனம் போல அரங்கு நிறைந்திருக்க... இல்லை.. இல்லை....உட்கார இடமின்றி நின்றிருக்க நூல் வெளியிடப்பட்டது .

            ‘நூலை விலை கொடுத்து வாங்கிப் படிப்பவன்தான் வாசகன்...இரவல் வாங்கிப் படிப்பவன் யாசகன்’ -என்று கவிஞர் வாலி சொன்னதை வாலிபர் திரு.தங்கமூர்த்தி...வாலிபக் கவிஞரின் கீர்த்தி சொல்லி... நீங்கள் வாசகரா? யாசகரா? - என்று கேட்டதற்குப் பிறகு வாசகனாகமல் இருக்க முடியுமா?

             வாசகனாக...உடன் பார்த்தால் எதிரே கவிச்சுடர் கவிதைப்பித்தன் இருந்தார்...என்னை அறிமுப்படுத்திக் கொண்டு  ‘புதிய மரபுகள்’ நூலினை நீட்டி மரபுக்விஞரின் கையொப்பம் வாங்கி மகிழ்ந்தேன்.

              விழாநாயகரிடம் ‘முதல் மதிப்பெண் எடுக்கவேண்டாம் மகளே!’ விழாவின்  நாயகியாக இருக்கக்கூடிய  நூலினை நீட்டி கையொப்பம் வாங்கி மகிழ்ந்தேன்.

               வீட்டிற்குச் செல்வதற்கு முன்பாக ‘கம்பன் தமிழும் கணினித் தமிழும்’
நூலில் முனைவர்.பா.மதிவாணன் அய்யாவிடம் கையொப்பம் வாங்க வேண்டும் என மனதில் நினைத்துக் கொண்டேன்...நூலிழையில் தவறிவிட்டது... தவறாமல் அவரிடம் கையொப்பம் வாங்கி மகிழ்வேன்.      

                                                        ****************
                                                             

                                    மூன்று பேரின் அறிமுகம் கிடைத்தது.

                                    ‘ மலர்தரு’ ( திரு.கஸ்தூரி ரெங்கன்) +
                                     ‘மகிழ்நிறை’ (திருமதி.மைதிலி)         =
                                     ‘மனம்நிறை’(இவர்களின் பதிவாக உலா வரும் மழலை மைவிழி).  மழலை மொழியுடன் என்னிடம் கேட்டாள்.

                   “அங்கிள்...நான் ஒரு மேஜிக் செய்யட்டா...?”

                  சரியென்று தலையாட்ட  உங்க கைய நீட்டுங்க என்றாள். சோதிடம் மாதரி ஏதாவது சொல்லப் போகிறாளோ? என்று எண்ணிக் கையைக் கொடுத்தேன்.

                  ‘ H‘- என்ற எழுத்தில் ஆரம்பமாகும் மூன்று சொல்லைச் சொல்லி...மூன்றில் ஏதாவது ஒரு சொல்லை மனதில் நினைத்துக் கொள்ளுங்கள் என்றாள்.  நான் அவள் சொன்னதில் ‘HOME’ நினைத்துக் கொண்டேன்.  என்ன ஆச்சர்யம்...?அடுத்த நொடியிலேயே நான் நினைத்தது ‘HOME’ என்றாளே...நான் வியந்து நின்று விட்டேன்.

                      குட்டீஸ்ஸிடம் அந்த இரகசியம் கேட்கக்கூடாது.. . ஆனால்...மனம் தெரிந்து கொள்ள எண்ணியது... ‘எனக்கு மட்டும்...எனக்கு மட்டும் அந்த இரகசியத்தைச் சொல் ...’ எனக் கேட்க வேண்டும்... சொல்லிக் கொடுத்தவரிடம்  கேட்கிறேன்.
பிளீஸ்...எனக்கு மட்டும்... சொல்லுங்களேன்....இரகசியமாக வைத்துக் கொள்கிறேன்.

                     ‘ மலர்தரு’  முன்பின் தெரியாது.  அப்பொழுது பார்த்த பொழுதும் தெரியாது...கஸ்தூரி ரெங்கன் என்றே தெரியும்... ‘வலைப்பூ’ கணினியில் உதவி கேட்ட பொழுது...அடுத்த நொடியே...உடனே உதவி செய்ய அழைத்தது...
என்னை மெய்சிலிர்க்க வைத்தது.  இப்படி ஒரு மனிதரை இதுவரை நான் சந்தித்ததே இல்லை... காரணம்...என்னைப் பற்றி அவருக்கு தெரியாது...விழா முடியும் நேரம்... எல்லோரும் பிஸியாக இருக்கும் நேரம்...
                        ‘ காட்சிக் கெளியன் கடுஞ்சொல்லன் அல்லனேல்
                           மீக்கூறும் மன்னன் நிலம்’
                         - என்று இவருக்காகத்தான்   பொய்யாமொழிப் புலவன்  சொன்னானோ?

                         ஆங்கிலத்திலும் தமிழிலும் அருமையான பல்சுவைப்  பதிவுகளைப் பதிப்பித்து எல்லோராலும் பாராட்டும்படிச் செயல்பட்டு  வரும்      ’ மகிழ்நிறை’ (மைதிலி) அவர்களின் அறிமுகமும் அப்பொழுதான் கிடைத்தது...“எங்கள் ஊர்க்காரர்” என்பதில் இருவருக்குமே பெருமை... அன்புடன் பேசினார்.  மிகுந்த மகிழ்ச்சி.

                                                                  ***************

                                           கவிஞர் நா.முத்துநிலவன் (முத்து பாஸ்கரன்) சிறந்த பேச்சாளர்... நல்ல எழுத்தாளர் என்பது எல்லோருக்கும் தெரியும்... தன் துணைவியாருக்கு  உதவியாக பணிசெய்து உற்ற இணையாக இருப்பவர் என்பதை அப்பொழுதுதான் அறிந்து...மேலும் அவர் மீது மதிப்பு  இன்னும் ஒரு படி உயர்ந்தது.
(இது வரை நான் என் துணைவியாருக்கு  உதவியாக இருந்ததே இல்லை..  இனிமேலாவது முயற்சித்துப்  பார்க்க வேண்டும்...முடியுமா என்பது தெரியவில்லை...என்ன?
இதெல்லாம்  இரத்திலேயே வரவேண்டும் என்கிறீர்களா...?)

                                          கவிஞர் நந்தலாலா...‘பின்லேந்து,  கியூபா’ நாடுகளில் பள்ளிகளில்  தேர்வு என்ற ஒன்றே கிடையாது...அந்த நாடுகள் தான் உலகில் கல்வியில் முதலிடத்தில் இருக்கிறது என்று சொன்னபோது....நம்முடைய கல்விமுறையை நினைத்து பெருமூச்சு விட்டுக் கொண்டேன்.

                                     கவிஞர் பால பாரதி... M.L.A., விழாவில்... பேசுகையில்...

                                   ‘ பிற்போக்கு ஆணாதிக்கம்’ ; ‘முற்போக்கு ஆணாதிக்கம்’   என்று சொல்லி,   ‘பெண்களைப் படிக்க வைக்கமால் இருப்பது’          ’பிற்போக்கு  என்றும்,  
                                     ‘ஆண்கள் எதை விரும்பிகிறார்களோ அதையே       படிக்க வைப்பது...’ முற்போக்கு -என்றும்...
 ஆணாதிக்கத்தைப் பற்றி  நகைச்சுவையாக சுவைபடப் பேசினார்.   பேச்சின் நாயகியாக...  அருமையாகப் பேசி அனைவரின் நன்மதிப்பையும்  பெற்று... அதைச் சுமந்து சென்றார்.
   

                                                                 


                                      விருந்தோம்பலில்  சிறந்தோங்கிய விழாநாயகர்... தங்களின் வாழ்க்கைப் பயணத்தில்  இந்த அரிய நிகழ்வு தங்கத்தின் மேல் வைரம் பதித்ததாகும்.

                                        இனிய பல நிகழ்வுகளைச் சுமந்து கொண்டு,
                                        மீண்டும் கலந்துரையாடலுடன்...
                                        இல்லம் வந்து சேர்ந்த பொழுது
                                        இரவு மணி ஒன்று....
                                        ஒன்றுடன் ஒன்று சேர்வோம்.  
                                                                                               -மாறாத அன்புடன்,

                                                                                                 மணவை ஜேம்ஸ்.
manavaijamestamilpandit.blogspot.in