சந்திப் பிழையின்றி எழுதுவோம்-5

சந்திப் பிழையின்றி எழுதுவோம்-5

விதி விலக்கு

            விதி விலக்காக அமையும் இடங்களையும், வலிமிகுந்தும்...மிகாமலும்...உறழ்ந்தும்... அமையும் இடங்கள் பார்ப்போமா?

                                           வீதி விளக்கு பாத்திருக்கின்றோம்... விதி விலக்கெல்லாம் சொன்னாத்தானே தெரியும் என்பதுநீங்கள் சொல்வது கேட்கிறது.

                                                                                                                                                                                                                                 சிறப்பு விதி   

                                    

எழுவாய்த் தொடர்:  

எழுவாயாக நிற்கும் பெயர், ஒரு பயனிலையைக் கொண்டு முடிவது.  ( எ.டு)  பாரதிதாசன் பாடினார்.

எழுவாய்த் தொடரில் வல்லினம் மிகாது என்பது விதி.  ஆனால்

எழுவாய்த் தொடரானாலும் நிலைமாழி ஓரெழுத்து ஒரு மொழியாயின் வருமொழிமுன் வல்லினம் பெரும்பாலும் மிகும்.

     தீ + சிறியது  =   தீச் சிறியது

     நா +குழறியது = நாக் குழறியது

    

 (குறில் நெடிலுக்குப் பின் மிகும்)

      இரா  +  பகல் = இராப் பகல்        

      நிலா +   காண் = நிலாக் காண்

                   

      ஆமா(காட்டுப் பசு)  +   துரத்தினான்=  
ஆமாத் துரத்தினான்         

                                         (இரு நெடில்களின் பின் மிகும்)

      திணை + சிறியது = திணைச் சிறியது ; திணை சிறியது.

          (குறில் இணைச் சொல் வல்லினம் மிகுந்தும் – மிகாமலும் வரும்)

      சுடு  + சிறிது = சுடுச் சிறிது

      விள + தீது   =  விளத் தீது (சுடு, விள- சொற்களுக்குப் பின் மிகும்)  
 

              ஓரெழுத்து ஒருமொழியாகிய  நிலை மொழி ஈற்றில் பூ, ஈ, தூ, கோ, ஆ – என்ற சொல்லுடன் புணரின், இரண்டாம் வேற்றுமைத் தொகையிலும் வல்லினம் மிகும். 
               (வேற்றுமைத் தொகைகளில் வலி மிகாது எனும் விதி இங்குப் பொருந்தாது)

     பூச் சிதைத்தான்.

     ‘நெஞ்சோடுதான் பூப்பூத்தது’(வினைச்சொல் வருமொழியாய்...மிகும்)

     ‘பூவே பூச்சூடவா’                                        

     பூப்பறிக்கக் கோடரி எதற்கு?

     ஈப் பிடித்தான், தூத் துறந்தான் (தூ-ஊன் உணவு)

     கோப் பழித்தான் (கோ- அரசன்)

     ஆத் துரத்தினான் (ஆ-பசு)

        ‘பூ’ நிலைமொழியாய் நின்று, ஒரு பெயர்ச்சொல் வருமொழியாய் வருமிடத்து வல்லெழுத்து மட்டுமே மிகும் இடங்களும் உள; இன மெல்லெழுத்து மட்டுமே தோன்றும் இடங்களும் உள; உறழ்ந்து தோன்றும் இடங்களும் உள.

      பூ(நிலை மொழி)  +  கோலம் (வருமொழி) [பெயர்ச்சொல்]

                                   பூக்கோலம்(வல்லெழுத்து மிகுதல்)       

     பூ  + பொழில் = பூம்பொழில் 
(இன மெல்லெழுத்து வருதல்)

     பூ +  பல்லக்கு = பூப் பல்லக்கு
[உறழ்ந்து] (வலி மிகுந்து வந்தது)

                     பூம் பல்லக்கு 
(இன மெல்லெழுத்து மிகுந்த வந்தது)

       ‘பூந்தோட்டக் காவல்காரா!   பூப்பறிக்க இத்தனை நாளா’

      ‘பாட்டு வரும்; உன்னைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தால் பாட்டு வரும்;

      அதைப் பூங்குயில் கூட்டங்கள் கேட்டு வரும்’

      ‘வீர மகன் போராட வெற்றி மகன் பூச்சூட’

             -திரைப்படப் பாடல்களில் பூப்பெயரை அடுத்து ‘வினை’ வரும்போது (மலர்-பொருளையும்) வல்லெழுத்தும்;

‘பெயர்’ வரும்போது(அழகுபோன்ற பண்புப் பொருள்களையும்)

 இன மெல்லெழுத்தும் வரும்.

                  (-நன்றி. தவறின்றித் தமிழ் எழுத...மருதூர் அரங்கராசன்)

               வல்லொற்றுகள் ‘க், ச், ட், த், ப், ற்’ ஏதேனும் ஒன்று சொல்லில் இடம்பெறும் போது, அதனை அடுத்து இன்னோர் ஒற்று தமிழில் எந்தச் சொல்லிலும் இடம் பெறாது... இடம் பெறவும் கூடாது.

(எ.டு)  கற்ப்போம் கற்ப்பிப்போம் (தவறு)  

       கற்போம் கற்பிப்போம்   (சரி)

          அதற்க்கு இடமளிக்க வேண்டாம் (தவறு)       

          அதற்கு இடமளிக்க வேண்டாம்(சரி) 

              முயற்ச்சி உடையார் (தவறு)

              முயற்சி உடையார்(சரி)           

           “சிறப்பு விதின்னு ஒரு சில சொற்களைச் சொல்வீர்கள் என்று பார்த்தால் பல சொற்களைச் சொல்றீர்களே?!” 

ஆமாம்... நீங்களே நினைவுப்படுத்தியதற்கு மிக்க நன்றி. 

‘பல, சில’ சொற்கள் தம்முன் தாம் வந்து புணருகின்ற போது எவ்வாறு மாற்றங்களைப் பெறும் என்பதைத் தெரிந்து கொள்ள வேண்டுமல்லவா?

பல  +  பல  = பல பல (இயல்பு);

                   பலப்பல (வலி மிகதல்)

                   பற்பல (நிலைமொழி ஈற்று அகரம்

                       கெட்டு, லகரம் றகரமாய்த்                       திரியும்)

     [மூன்றுமே சரியான வழக்கு;  பயன்படுத்தலாம்]

 ‘சில’ என்பதும் அவ்வாறே புணரும்.

            சிலசில, சிலச்சில, சிற்சில.

‘சில’ என்னும் சொல் ‘பல’ என்பதோடு சேர்ந்தால்

             சில  + பல = சிலபல (இயல்மாய் மட்டுமே புணரும்)   [‘சிலப்பல’ என்றோ   ‘சிற்பல’ என்றோ புணர்வதில்லை]

                   

‘சில, பல’ – என்னும் சொற்கள் பிற சொற்களோடு  புணரும்போது

 பல கலை, பல சாலை, சில தரவுகள்  (இயல்பாய்ப் புணரும்) அல்லது

 பல் கலை, பல் சாலை, சில் தரவுகள்(ஈற்று அகரம் கெட்டும் புணரும்) 

                                    ஆனால் வலிமிகுதல் கிடையாது.

பிறமொழிச் சொற்களுடன் நம்மொழிச் சேர்ந்தால் எப்படி? 

           பேஷ்...பேஷ்...நன்னாக் கேட்டீங்க...போங்க...

வடமொழி, ஆங்கிலம் போன்ற பிறமொழிச் சொற்கள் ஒலி பெயர்ப்பாகத் (TRANSLITERATION)  தமிழில் வழங்குதல் உண்டு.  அவ்வகைச் சொற்கள் வருமொழியாக வரும் தொடர்களில் வலி மிகுவதில்லை.

      உத்தம + புத்திரன்=  உத்தம புத்திரன்  

       
          
      பதி    =   பக்தி   =  பதி பக்தி                                 

     சில பிறமொழிச் சொற்கள், காலங் காலமாகத் தமிழில் வழங்கி வரும் காரணத்தால் தமிழ்ச் சொல் போன்ற அமைப்பையும், ஒலிப்பையும் பெற்று விடுகின்றன.  அவ்வகைச் சொற்கள் வருமொழியாய் வரும்போது தமிழ்ச் சொற்களுக்குரிய விதியையே பெறும்;  வலி மிகுதலில் தவறில்லை.

    

     அந்தக் கார் உள்நாட்டில் தயாரிக்கப் படுகிறது.
       வெள்ளைச் சட்டைதான் அவனுக்குப் பிடிக்கும்.     
   

      கடன் வாங்கித் தானம் கொடுத்தார். 

      ‘நான் ஒரு தடவை சொன்னா... நூறு தடவை  சொன்னதுக்கு சமம்!’

        “எனக்கு ஒரு சந்தேகம்....ரொம்ப நாளா கேட்கனுமுன்னு நெனச்சேன்.  ஆமா... ஓர் சந்தேகமா?... ஒரு சந்தேகமா?”

      “ஓர்... எங்கே போடவேண்டும்... ஒரு எங்கே போட வேண்டும் என்று தானே கேட்கிறீர்கள்?”     

      

         ஒன்று என்னும் சொல் சில இடங்களில் ஓர் என்னும் வடிவத்தையும், சில இடங்களில் ஒரு என்னும் வடிவத்தையும் பெறும்.

            வருமொழி முதலில் உயிர் எழுத்து இருக்குமானால் நிலைமொழி ஓர் என்னும் வடிவம் பெறும்.            

(எ.டு) ஓர் அறை, ஓர் இலை, ஓர் ஊர், ஓர் ஐயம்.                                                                          

                வருமொழி முதலில் மெய்யெழுத்து இருக்குமானால் நிலைமொழி ஒரு என்னும் வடிவம் பெறும்.

                                                                      

 (எ.டு) ஒரு காடு, ஒரு கடிதம், ஒரு தவறு, ஒரு படகு.

             “அது, அஃது எங்கு வரும் என்ற இதேபோல சந்தேகம்... அதைச் சொல்ல வேண்டாமா?” 

             சரியாகக் கேட்டீர்கள்... அதுவும் ஒரு, ஓர் போலவே அது, அஃது என்பனவும் அமையும்.  அதாவது வருமொழி முதலில் உயிர் எழுத்து இருக்குமானால் நிலைமொழி அஃது என அமைய வேண்டும்.

      (எ.டு)  அஃது அறம், அஃது இல்லை, அஃது ஊக்கம், அஃது ஐயமே.

             வருமொழி முதலில் மெய்யெழுத்து இருக்குமானால் நிலைமொழி அது என அமையும்.

           (எ.டு)    அது கடை, அது வீடு, அது தோட்டம், அது புத்தகம்.  

சந்திப் பிழையின்றி எழுதுவோம்-4

                

சந்திப் பிழையின்றி எழுதுவோம்-3

சந்திப் பிழையின்றி எழுதுவோம்-2

சந்திப் பிழையின்றி எழுதுவோம்

-மாறாத அன்புடன்,

 மணவை ஜேம்ஸ்.