மரணத்தின் ஒத்திகை...!
குடிமகனே-
எங்கள் தேசத்தின்
குடிமகனே....!
இருட்டுவெளியில்
அடிமைசாசனம்
எழுதிக்கொண்டிருக்கிறாய்..!.
இமைவிலங்கை...
கழட்டி...
உன் குலக்கொழுந்தின்
இதயத்தின் சப்தத்திற்கு
செவிமடு.
பட்டினியால்..
.
பத்தினியின் விழிக்கு
தண்ணீர் மோகம்...
அவள்
கண்ணீர் ஊற்றால்
உப்புப்பால் சுவைக்கும்
குழந்தையின் உதிரம்
அதைவிட சுவையானது.
குடி...!
குடிமகனே குடி...
மதுவின் மகுடியில்
மானிடமே
மயங்கிக் கிடக்கிறதே!.
மதுவே!
உனது போதை ராகத்திற்கு
இந்த-
காதுள்ள மனிதப்பாம்புகள்
ஆடிக்கொண்டுதான்
இருக்கின்றன...!
மரணத்தின் ஒத்திகைக்கு
நீயெடுத்த
மொத்த குத்தகை
மனிதர்கள்தானோ?
உண்மையைச் சொன்னால்...
மனிதன் மனிதனாக
வாழ்வதும் இல்லை...!
சாவதும் இல்லை...!
-மாறாத அன்புடன்,
மணவை ஜேம்ஸ்.
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக