கவியரசு கண்ணதாசன்...!
(மணவை ஜேம்ஸ்)
சாத்தப்பன் என்ற அழகப்பன்சட்டையணியா விசாலாட்சியின்
கூ(ட்)டலில்
ஆழக்கடலில் தேடிய முத்து...
ஆசைச் சுகத்தில் தோன்றிய முத்து...
1927 சூன் 24 -இல் தோன்றிய
முத்தையா எனும் கவிமுத்து!
எட்டாவது பிள்ளைக்கு-
எட்டாம் வகுப்புதான்
எட்டமுடிந்தது.
பெத்து எடுத்தவர்கள்
தத்து கொடுத்தார்கள்
22-ஆவது அகவையில்
பிள்ளைப்பேறு இல்லாத
தெய்வானை ஆச்சிக்கு
ஏழாயிரத்திற்கு...!
ஒருத்தி மகனாய் பிறந்து-
ஒருத்தி மகனாய் வளர்ந்த...
கண்ணனுக்குத் தாசனான
கண்ணதாசன்!.
‘கலங்காதிரு மனமே-நீ
கலங்காதிரு மனமே-உன்
கனவெல்லாம் நனவாகும்
ஒரு தினமே ’
கன்னியின் காதலியில்
1948-இல் முதல் பாடல்
நூறு ரூபாய் சன்மானம்!.
அய்யாயிரத்திற்கும் மேல் பாடல்...
‘கண்ணே கலைமானே ’
கடைசிப் பாடல்
‘மூன்றாம் பிறை’யில்...
பிசிராந்தையார்- கோப்பெருஞ்சோழன் போல
கண்ணதாசன் - கருணாநிதி...
‘அபிமன்யு’ திரைப்படத்தை தொடர்ந்து
ஆறுநாள் பார்த்து
கலைஞரின் தமிழால்
அவர்மீது காதல்...
‘மருதநாட்டு இளவரசி’-யின் போது
சக்ரபாணி கலைஞரிடன்
‘இவர்தான் உங்கள் காதலி’
அறிமுகப்படுத்தினார்.
பாசமாக-
பசுமையாக நட்பு வளர்ந்தது...
ஒருவரை ஒருவர்
ஒருநாள் பார்க்கவில்லையென்றால்-ஏதோ
ஒன்றைப் பறிகொடுத்தது போல...
ஓகோ... இதுதான்-
ஓரினச்சேர்க்கையோ?
ஆமார்...
தமிழின்பால் ஓரினச்சேர்க்கை!
தமிழினம் என்ற ஓரினச்சேர்க்கை!.
இவர்களுக்குத்தான்
எத்தனை ஒற்றுமை...?
முதலெழுத்து ‘க’ தான்
கண்ணதாசன் - கருணாநிதி
ஒரே காலத்தில் எழுதத்தொடங்கியது...
கல்லக்குடியில் போராடியது...
கவிஞருக்கு மூன்று மனைவிகள்
பார்வதி - பொன்னம்மை - வள்ளியம்மை
கலைஞருக்கு மூன்று மனைவிகள்
பத்மா - தயாளு - இராஜாத்தி.
இருவரும் இணைந்தே
பல இடத்திற்கு சென்றிருக்கிறார்கள்...!
பலான இடத்திற்கும் சென்றிருக்கிறார்கள்...!
1949-இல் பொள்ளாச்சியில்
திராவிட இயக்க மேடையில்
‘கவிஞர்’ என்ற பட்டத்தை
கலைஞர் கொடுத்தார்.
அப்பொழுது எழுதியிருந்தது...
அய்ந்தே பாடல்தான்!
கலைஞரிடம் முரண்பட்ட பொழுது-
‘தென்றலாக வீசியவன் நீ - என் நெஞ்சில்
தீயாகச் சுட்டவனும் நீ - அப்போதும்
அன்றிலாக நம் நட்பு திகழ்ந்ததேயன்றி
அணைந்த தீபமாக ஆனதேயில்லை நண்பா! ’
-என்றார் கலைஞர்.
காங்கிரஸ் உணர்வில்-
கலந்திருந்த பொழுது ஆத்திகர்...
தி.மு.க. ஆரம்பிக்கப்பட்ட பொழுது
தன்னை இணைத்து... நாத்திகர்...!
மீண்டும் ஆத்திகர்...!
மாறி மாறி யோசித்து
மாற்றி மாற்றி யோசித்து-
பாட்டில் வாழ்ந்தார்...
பாட்டிலில் வாழ்ந்தார்!
காமராசரை கவிஞர் நேரில் ‘அய்யா’
பிறரிடம் பேசும் போது ‘பெரியவர்’ என்பார்...
தாயாக - தந்தையாக - தெய்வமாகப் பார்த்தார்
காமராசரை..
‘காட்டுக்கு ராஜா சிங்கம்
பாட்டுக்கு ராஜா கண்ணதாசன்’
-என்றார் காமராசர்.
காமராசரின் வாழ்க்கையை...
படமாக எடுத்தார்...
படம் பாதியிலே நின்றது...!
உங்கள் பெயரை
‘காமதாசன்’ மாற்றலாமா?
என்றார் ஒருவர்...
நல்லது....இடையில் ‘ராஜா’
என்ற வார்த்தையும்
சேர்த்துக் கொள்ளுங்கள்...
‘காமராஜதாசன்’ என்றார்.
‘காமராசர் வீடு-
நிமிர்ந்தால் தரையிடிக்கும்...
நிற்பதற்கே இடமிருக்கும்...
ஆண்டி கையில் ஓடு இருக்கும்
அதுவும் உனக்கில்லையே’
-என்றார் கவிஞர்.
எம்.ஜி.ஆர். அவர்கள்...
கவி அரசை-
அரசு கவியாக்கினார்...
‘யார் தருவார் இந்த அரியாசனம்
புவி அரசோடு எனக்கும் சரியாசனம்...’
‘கடலளவு கிடைத்தாலும்
மயங்கமாட்டேன்- அது
கையளவே ஆனாலும் கலங்கமாட்டேன்’
பதினாறும் பெற்று அல்ல...
அவற்றில் ஒன்று குறைவாக
பதினைந்து மக்களைப் பெற்ற மகராசன்.
‘கூற்றுவன் தன் அழைப்பிதழைக் கொடுத்தவுடன்
படுத்தவனைக் குவித்துப் போட்டு
ஏற்றிய செந்தீயே - நீ எரிவதிலும்
அவன் பாட்டை எழுந்து பாடு! ’
1969-இல் தன் இறப்பிற்கு...
தானே எழுதிய இரங்கற்பா...
1981 அக்டோபர் 17 இல்
அந்தக் குயில் பாட்டு பாடப்பட்டது.
எப்படி கவிஞன் வாழ வேண்டும்...
எப்படி மனிதன் வாழக்கூடாது...
என்பதற்கு இவனே
எடுத்துக்காட்டு...!
ஒரு பொழுதும் விடியாது...!
ஒரு பொழுதும் முடியாது...!
-மாறாத அன்புடன்,
மணவை ஜேம்ஸ்.
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக