என்னுடைய மேடை நாடகம்
மண்ணில் இந்த காதல்
28-7-94 வியாழக்கிழமை மாலை 7-00 மணிக்கு நடந்ததை ‘மாலை மலர்‘ விமர்சனத்தை அறியத்தரப்படுகிறது.
இருதயராஜ் -எலிசபெத் அருகில் தந்தையாக நிற்பவர் ஜார்ஜ் ஸ்டீபன்)
கல்லூரி மாணவன் ஜெயராஜ். அவரது காதலி துளசி. இருவரும் நண்பர்கள் உதவியால் ஜாதி மதம் கடந்து திருமணம் செய்து கொள்கிறார்க்ள. துளசியின் தந்தை போலீஸ் இன்ஸ்பெக்டர். அவர் ஜெயராஜை மிரட்டி திருமண ஜோடியை பிரித்து விடுகிறார். துளசிக்கு வேறு ஒருவருடன் திருமணம் நடக்கப் போவதாக திருமண பத்திரிகை வருகிறது.
ஜெயராஜ் இடிந்து போகிறான். மாதங்கள் உருண்டோடுகின்றன. ஜெயராஜுக்கு அவளது அத்தை மகள் ஏஞ்சலினை வற்புறுதி கல்யாணம் செய்து வைக்கிறார்கள். மாடு முட்டி படுகாயம் அடைந்த ஜெயராஜ் ஆஸ்பத்திரிக்கு செல்ல... அதே ஆஸ்பத்திரிக்கு துளசி பிரசவத்துக்காக வருகிறாள். அவளுக்கு குழந்தை பிறக்கிறது. திருமணம் செய்து கொண்டு இரண்டு பேரும் சேர்ந்து வாழ்ந்த... ஒரு சில நாட்களை நினைத்து கண்ணீரில் கரைகிறார்கள்.
அப்போது துளசி, ஜெயராஜிடம், “நான் வேறு திருமணம் செய்து கொள்ளவில்லை. இது நம் குழந்தைதான்” என்று சொல்கிறாள். மாடு முட்டி சிகிச்சை பெறும் ஜெயராஜ், ஏஞ்சலின் என்ற பெண்ணை திருமணம் செய்து இருக்கிறான். அவன் இனி தந்தை ஆகும் தன்மையை இழந்து விட்டான் என்ற உண்மை துளசிக்கு தெரிய வருகிறது. மயங்கி விழும் அவள் ‘கோமா’ நிலையை அடைகிறாள். “துளசி பெற்றது என் குழந்தை ... அதை என்னிடம் ஒப்படைக்க வேண்டும்” என்று ஜெயராஜ் கேட்க, துளசியின் தந்தை மறுக்கிறார். அது வழக்கு வடிவில் கோட்டுக்கு போகிறது.
இந்த நிலையில் துளசி மயக்கம் தெளிந்து எழுகிறாள். தன் குழந்தையை ஜெயராள்-ஏஞ்சலின் தம்பரிதயினரிடம் ஒப்படைந்துவிட்டு தனிமரம் ஆகிறாள்.
காதல் ஜோடி
கல்லூரி மாணவர் ஜெயராஜ் (ஆர். இருதயகுமார்) - துளசி (டி.ஆர்.ராஜேஸ்வரி) காதல் உயிர் உள்ளதாக இருந்தது. இருவரும் ஒருவரை ஒருவர் மிஞ்ச முய்ன்றார்கள். பிரிந்த பின்பு துளசியும், ஜெயராஜும் தவித்த தவிப்பு கண்முன்னேயே நிற்கிறது.
நாயகன் இருதயகுமாரின் சோகம் - தாகம் - வேகம் எல்லாமே ஏற்ற இரக்கம் இல்லாத ஒரே ‘பிராண்ட்’ கொஞ்சம் வித்தியாசப்படுத்தி இருக்கலாம். ராஜேஸ்வரி வழக்கம் போல் குறை வைக்கவில்லை. ஆஸ்பத்திரி காட்சியில் ‘துடிக்க’ வைத்தார்.
போலீஸ் இன்ஸ்பெக்டர் ரெங்கராஜ் (எம்.குணசேகர்) பொருத்தமான தேர்வு (முக பாவங்களுக்கு இன்னும் முயற்சி வேண்டும்) ராயல்சாமி (ஜார்ஜ் ஸ்டீபன்) ஏஞ்சலின் (எலிசபெத்) குறை சொல்ல முடியாதவர்கள்.
டாக்டர் (சகாயராஜ்), வக்கீல்கள் (பாண்டுரங்கள், மெல்க்யூர்) நீதிபதி (செபாஸ்டின்) உள்பட அனைவரும் அந்தந்த பாத்திரங்களாகவே வந்து இருநதனர். இதில் வெற்றி பெற்றவர் ஒப்பனையாளர் எம்.சி.தங்கராஜ்.
இயக்கம்
‘ஜாதி வெறிதான் இந்தியாவில் வரதட்சணை ஒழியாமல் இருப்பதற்கு காரணம்...’ -இது வசனத்தின் ஆழத்துக்கு ஒரு உதாரணம். நாயகன், வில்லன் பாத்திரங்களை இன்னும் மெருகேற்றி இருக்கலாம் என்றாலும் கதையில் சொல்ல நினைத்ததை சரியாக சொல்லி கதை,வசனம், இயக்கத்துக்கு பாராட்டு பெற்றவர் மணவை ஜேம்ஸ்.
ஆஸ்பத்திரி, கோர்ட் கட்டிடங்கள் அப்படியே மேடைக்கு வந்திருந்தன. இசை இசைந்து ஒலித்தது என்றாலும் குழந்தையின் குரல் ‘அபஸ்வரம்’. “மணணில் இந்த காதல்...’ மனநிறைவு தரும் காதல்தான். நாடகப் போட்டியில் இந்த காதலுக்கு எந்த இடம் கிடைக்கும்? நீதிபதிகள்தான் நிர்ணயிக்க வேண்டும்.
_________________________________________________________________________________------------------------------------------------------------------------------------------------------------
காதலர்கள் நண்பர்களின் உதவியால் நாயகிவீட்டைவிட்டு நாயகனோடு வந்து திருமணம் செய்து.... பிறகு ஓர் இரவில் வெளியில் ஓர் அறையில் தங்குகிறார்கள் ...நிழல்காட்சி (Shadow) இரண்டு மெழுகுவர்த்திகள் எரிந்து கொண்டிருக்கிறது... இரண்டும் நெருங்கி வந்து... இணைந்து ஒன்றாக எரிவதைப்போலக் காட்சிப்படுத்தினேன். அது அனைவரின் பாராட்டையும் பெற்றது.
மாடு முட்டுவதுபோன்றக் காட்சிக்காக கரகாட்டத்தின்போது மாடு வேஷம் போட்டு ஆடுவார்கள் அல்லவா? அதைப் போல ஏற்பாடு செய்து (Shadow) நாயகனை முட்ட வைத்தோம். முட்டுகின்ற பொழுது உண்மையான கொம்பு அவர் மேல்பட்டு அவருக்கு மயக்கம் வந்துவிட்டது. அடுத்த காட்சி மருத்துவமனை என்பதால் அவர் வீல் சேரில் வருவதாகக் கதையிருந்ததால் தப்பிப்பிழைத்தோம்.
இதில் உச்சகட்டம் (Highlight) என்னவென்றால்... பிறந்த குழந்தை வேண்டுமே! பொம்மையை வைத்தால் நன்றாக இருக்காது என்று எண்ணியதால் பிறந்த குழந்தை கிடைக்குமா என்று நண்பரிடம் கேட்டபொழுது ... பிறந்து ஒரு வாரங்கூட ஆகாத குழந்தை இருக்கிறது... அந்தக் குழந்தையின் தாய் எனக்குத் தெரியும் என்று அந்தத் தாயைச் சம்மதிக்கவைத்து அந்த தாயும் வந்து காத்திருக்க...(தொப்புள் கொடி அறுபடாத நிலையில்) அந்த ஒரு வாரக் குழந்தையும் நடித்தது... அந்த குழந்தைக்கு இப்பொழுது வயது இருபது இருக்கும்!
அன்றைக்கு அந்த ‘பிறந்த குழந்தை’யாகப் பார்த்தது... இப்பொழுது நண்பரிடம் சொல்லி, அந்தக் குழந்தை நட்சத்திரத்தைப் பார்க்க வேண்டும் என்ற எண்ணம் தோன்றுகிறது!
நன்றி.
-மாறாத அன்புடன்,
மணவை ஜேம்ஸ்.
manavaijamestamilpandit.blogspot.in
.png)